Birinci Akabe Biatı   Bi'setin 12. senesi, içlerinde bir yıl önce Müslüman olanlar da bulunduğu halde, Medîne'den oniki kişilik bir kâfile Hac mevsiminde Mekke'ye geldi. Bunlar, Akabe mevkiinde geceleyin Peygamber Efendimiz'le gizlice görüştüler ve O'na bîat [6] ettiler. Bîat esasları şunlardı:             Allâh'a şirk koşmamak, hırsızlık yapmamak, zinâ etmemek, çocukları öldürmemek, yalan ve iftiradan sakınmak, Peygamber'e karşı gelmemek. Peygamberimiz, bunları yapmamalarını buyurunca,             Onlar; "Yâ Rasûlellah! Biz bunları yapmazsak bize ne var?" diye sordular.             Peygamber Efendimiz de; "Cennet ve Cemâl-i İlâhî var" buyurdu.             "Öyleyse biz de varız. Biz de îman ediyor, bunlara sadık kalacağımıza söz veriyoruz." deyip, Peygamber Efendimiz'in ellerine kapandılar. Gözler yaşardı, gönüller coştu.             Peygamber Efendimiz; "Kim bu ahde vefâ gösterirse, Allah onu Cennetine alır. Kim küfre düşmeksizin ahdini bozarsa, Allâh'ın irâdesine kalmıştır" buyurdular.             Bu esnâda Medîneliler, kendilerine Kur'ân tâlim ettirecek, dîni öğretecek bir Kur'ân muallimi istediler. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, onlarla birlikte Mus'ab ibn-i Umeyr'i Medîne'ye gönderdi.             Mus'ab, ilk Müslüman olanlardandı. Nâzik bir zattı. Temiz giyinir, gâyet tatlı güzel konuşurdu. Hulûlü muslihânede (tatlı bir uslupla girişte) bulunur, herkese hoş muâmele ederdi.