Her adını andıkça çiğerleri delinir İster kara sevda de bölük pörçük dökülür Gönül hüzünle dolup her gün sarhoş gezer ya! Sarhoşluğu bahane aşka ermek emeli... Her darda kalışında teveccühlere başlar Yaralı kırık gönül seni özünde saklar Her akşamın başında kanatlanır uçar ya! Kanatlanmak bahane yare gitmek emeli... Baş açık yalın ayak bazen yollara düşer Gönül kuşu bedenden ayrılır yare gider Sohbetlere katılıp nasip almak ister ya! Nasip almak bahane yari bulmak emeli... Varıp menzil köyüne göremezse cananı Donup kalır bedende damardan akan kanı Artık uçmak istemez toprak olmak ister ya! Toprak olmak bahane yarla kalmak emeli...