Uzun bir gece, kocaman şehir..
Simsiyah ufuklarında kol gezer yalnızlık...
Dumanı tütmeyen bacasız evlerin katran karası perdeleri...
Dalları budanmış ağaçlar ve ıslak kaygan kaldırımlar...
Kimi Kör dilenci , kimi el açar karanlığa...
Kimi sarhoş sokaklarda gezer, sarhoş naralar atarak...
Kimse rahatsız değil yapışkan kaldırımlardan...
Çöpten, direklerden...
Zifiri gecelerden...
Çalgı, çengi eğlenceye dalmış bütün şehir..
Korktum, şehrin kalabalık yalnızlığından...
Kaçtım!
Seherde öten bülbülün sesinde, geceye doğan sabahlara....
|
|
 |
|
