Dün gece  bir rüya gördüm salıncak kurulmuş benim için gökyüzünde sallanıyordum. Uzatarak ellerimi, yıldızlara dokunuyordum tek, tek.. Aya uzandım, raks eden ışıltılar vardı etrafımda. Tutundum bir ucundan indim, sırtlarına dayandım Salıncak sallanmaktaydı hala, bir yıldızdan diğerine.. Mutluydum. Hiç olmadığım yaşamadığım kadar heyecanlı. Bahar mı gelmişti yeniden Yoksa sonbaharın yanılgısı mıydı yaşananlar... Bir çırpınış hissediş miydi asla geri gelmeyeceklere... Yaşıyordum hissediyordum... Sevgi çiçekleri açıyordu bahçemde. Yapmadığım şeyleri, yapamadıklarımı yapıyordum. İster sonbahar olsun ister kış , baharı yaşıyordum bu mevsim... Öyleyse! Öyleyse neden huzurlu değildi içim... Hüzün düşüp duruyor kalbimi sıkıştırıyordu... Sert bir rüzgar esti birden savurdu.. Koptu göğe tutunan salıncak... Düşüyordum… Üşüyordum... Bitti... Bitmişti.. Ne yıldızlar bakıyordu ne de ay, Hızla geçip giderken yanlarından. Kimse elini uzatmıyordu bana Sen bile! Sen baharın kırlarında geziniyordun Bir gülle sevdalar diziyordun mısralarında.. Geç kalan, geç gelene ağladım Bıraktım kendimi karanlığa her nereye sürükleyecekse oraya... Üşüyordum... Düşüyordum... Birden bir el tuttu ellerimden.. Sımsıcaktı… Çok tanıdık... Yıllarca ellerimi tutan ve bırakmayan. UYANDIM birden... Titriyordum ağlıyordum hala Rüya mıydı! Rüya mıydı gerçekten.. Yoksa gizli bir el kendime mi getiriyordu beni.. Anlıyorsun beni değil mi? Anla beni!