Yazmakla bitiremediğimsin…
Tarif edemediğim, cümlelere sığdıramadığım…
Bazen semaya benzersin, bazen semada aya…
Yıldız yıldız okurum seni, anlatamam…
Yağmur olup yağarsın karışarak gözyaşlarıma,
Düşersin damla damla yüreğime…
Bazen gökkuşağına benzersin,
Renklerin her biri başka güzel durur üzerinde.
Alı, moru, pembesi, beyazı…
Bütün renkler yakışıyor sana, en çok da kırmızı…
Gül kırmızısı çünki ‘’gülün ‘’rengidir adın…
Bitmeyenim!
Seni yazıyorum yine sayfalara.
Beyaz üzerine düşen, simsiyah sözlerimle.
Hangi cümlelerr tarif eder seni,
hangi mısralara sığar sevgin bilmiyorum.
Kırık dökük cümleler dökülüyor kalemimden,
Aciz kalıyor bütün sözlerim, anlatamıyorum…
Bazen minik bir serçenin kanadına bağlanır sözlerim,
Bazen bir çiçeğin narin yaprağına
Bazen de nereye düşeceğini bilmeyen savrulan yapraklar misali uçuşup giderler…
Sana ne ilk ne de son yazışım,
Nasıl anlatayım seni!
İlkimsin ve de sonum…
İşte yine yazıyorum seni,
Ne ilk ne de son defa…
Bitiremiyorum…
