Geçen gün oğluma binbir nasihat     Etmiştim velakin, duymadı bile.     Gördüm, dedi anne başkasına sat     Bir adam yerine koymadı bile.     Nasihat dizdikçe ben sıra sıra     Kara mizah yaptı o aklı sıra     Sözümün değeri düştü sıfıra     Şiirimi şiir saymadı bile.     İnşallah koymuştur, deyip te cebe     Uyumadık yazdık olmasın heba     Bu kadar nasihat gider mi çöpe?     Anlayıp yolundan caymadı bile.     Mevlâ’dan gelene uymazsan eğer     Boynuna takılır ateşten kemer     Dedim de, gidersin sırtında semer     Korkuttum korkudan buymadı bile.     Etmedim; diyerek mizaha saptık     Aklımız erdikçe nasihat yaptık     Kendimizi bir de hatırlı sandık     Adam gibi görüp, saymadı bile.     Alındın mı oğul alınma sakın     Sözlerime küsüp darılma sakın     Fazla da uzattım şakayı lakin     Kırar mıyım seni ben bile bile     Gözümün nurusun desem az bile...           10 Haziran 2012